Powinny być wystawione na zakupy

Wydatne opcje na pracownika: czy istnieje lepszy sposób? Przed 2006 r. Firmy nie były zobowiązane do wydawania dotacji na koszty opcji na akcje pracownicze. Zasady rachunkowości wydane zgodnie z Standardem Rachunkowości Finansowej 123R wymagają od spółek wyliczenia wartości godziwej opcji na akcje w dniu przyznania. Wartość ta jest obliczana przy użyciu teoretycznych modeli wyceny mających na celu wycenę opcji wymiany walutowej. Po stworzeniu rozsądnych założeń w celu uwzględnienia różnic między warunkami obrotu giełdowego a wariantami opcji pracowniczych te same modele są stosowane dla ESO. Wartości godziwe ESO w dniu, w którym są przyznawane kierownictwu i pracownikom, są następnie wyliczane z zysków, gdy opcje są przyznawane beneficjentom. Próba Levina-McCaina W 2009 r. Senatorowie Carl Levin i John McCain przedstawili projekt ustawy, Koniec kończących nadmierne potrącenia korporacyjne z tytułu opcji na akcje, S. 1491. Rachunek był produkt dochodzenia prowadzonego przez Stałą Podkomisję do spraw Badań, pod przewodnictwem Levina, w różnych księgach i wymogach sprawozdawczych dotyczących podatków w odniesieniu do opcji na akcje. Jak sama nazwa wskazuje, celem projektu jest zmniejszenie nadmiernych potrąceń podatkowych dla firm z tytułu wydatków ponoszonych na rzecz kadry kierowniczej i pracowników na ich subskrypcję pracowników. Wyeliminowanie nieuzasadnionych i nadmiernych potrąceń z tytułu opcjonalnego zapasu prawdopodobnie wyniosłoby od 5 do 10 miliardów rocznie, a może nawet 15 miliardów, w dodatkowych dochodach z podatku dochodowego od osób prawnych, których nie możemy sobie pozwolić na utratę, powiedział Levin. Ale czy istnieje lepszy sposób na wynegocjowanie opcji na akcje pracownicze, aby zrealizować wyeksponowane cele rachunku. Preliminaria W dzisiejszych czasach wiele dyskusji dotyczy nadużycia rekompensaty kapitałowej, w szczególności opcji na akcje pracownicze i hybryd, takich jak opcje rozliczeń gotówkowych. SAR. itp. Niektórzy opowiadają się za tym, że rzeczywiste wydatki naliczone od dochodów dla celów podatkowych nie są większe niż wydatki obciążające zarobki. Tak właśnie chodziło o rachubę Levina-McCaina. Niektórzy twierdzą również, że w pierwszych latach, począwszy od dotacji, nie powinno być kosztów związanych z zarobkami i podatkami, niezależnie od tego, czy ESO są następnie wykonywane, czy też nie. (Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z rozdziałem "Wykorzystaj większość opcji na rzecz pracowników"). Jest to rozwiązanie: po pierwsze, określ cele: aby zarobić kwotę wykraczającą poza zarobki, równą kwocie wydatkowanej na dochody dla celów podatkowych (tj. Przez całe życie dowolnej opcji z dniem przyznania na wykonywanie, przepadek lub wygaśnięcie). Oblicz koszty przed zarobkami oraz wydatki na dochody z tytułu podatków w dniu przyznania dotacji i nie czekaj na skorzystanie z opcji. Spowodowałoby to odpowiedzialność, którą firma zakłada, przyznając ESO do odliczenia od dochodów i podatków w chwili przyjęcia zobowiązania (tj. W dniu przyznania dotacji). Czy dochód uzyskuje od beneficjentów w wyniku ćwiczeń, tak jak obecnie bez zmian. Stwórz standardową, przejrzystą metodę obsługi dotacji opcji dla zarobków i celów podatkowych. Aby uzyskać jednorodną metodę obliczania wartości godziwej przy udzieleniu dotacji. Można to osiągnąć przez obliczenie wartości ESO w dniu przyznania pomocy i obciążyć ją dochodami i podatkiem dochodowym w dniu przyznania dotacji. Jeśli jednak opcje zostaną zrealizowane później, wówczas wartość wewnętrzna (tj. Różnica między ceną wykonania a ceną rynkową zapasów) w dniu wykonywania staje się końcowym kosztem z tytułu zarobków i podatków. Wszelkie kwoty wyczerpane przy przydziale, które były większe niż wartość wewnętrzna podczas ćwiczeń, zostaną obniżone do wartości wewnętrznej. Wszelkie kwoty wyczerpane przy dofinansowaniu, które były niższe od wewnętrznej wartości, w trakcie ćwiczeń zostanie podniesione do wartości wewnętrznej. Za każdym razem, gdy opcje są przepadane lub opcje wygaśnie z pieniędzy. kwota wykupiona na dotację zostanie anulowana i nie będzie ponosić żadnych kosztów w stosunku do zarobków lub podatku dochodowego dla tych opcji. Można to osiągnąć w następujący sposób. Wykorzystaj model Black Scholes do obliczania prawdziwej wartości opcji w dniach przyznania pomocy przy użyciu przewidywanej daty wygaśnięcia wynoszącej cztery lata od dnia przyznania dotacji oraz zmienności równej średniej zmienności w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Przyjęta stopa procentowa jest niezależnie od stopy procentowej dla czterech lat obligacji skarbowych, a założona dywidenda to kwota obecnie płacona przez spółkę. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz ESO: Używanie modelu Black-Scholes.) W założeniach i metodzie obliczania prawdziwej wartości nie powinno mieć dyskrecji. Założenia powinny być standardowe dla wszystkich przyznanych ESO. Oto przykład: Przyjmijmy, że firma XYZ Inc. prowadzi sprzedaż na poziomie 165 lat. Pracownikowi przyznawany jest ESO do zakupu 1.000 sztuk akcji z maksymalną umowną datą wygaśnięcia wynoszącą 10 lat od dotacji, a coroczną ratyfikacją 250 opcji rocznie dla czterech lat. Że cena wykonania ESO wynosi 165 W przypadku XYZ zakładamy, że w ciągu ostatnich 12 miesięcy i czterech lat oczekiwany czas na dzień wygaśnięcia przypada na naszą rzeczywistą wartość. Odsetki to 3 i nie wypłaca się dywidendy. Naszym celem nie jest osiągnięcie doskonałego efektu w początkowym znaczeniu, ponieważ dokładna wydana kwota będzie stanowić wewnętrzne wartości (jeśli takie istnieją) wydatkowane na zarobki i podatki, gdy wykonywane są ESO. Naszym celem jest stosowanie standardowej, przejrzystej metody wyliczania zysków, co skutkuje standardową dokładną opłatą wyrównawczą od zarobków i dochodów z podatków. Przykład A: Wartość dziennej kwoty przyznanej przez ESO na zakup 1000 udziałów w XYZ wynosiłaby 55 000. 55 000 będzie kosztem zarobków i dochodu z tytułu podatków w dniu przyznania dotacji. Jeśli pracownik zakończył się po nieco ponad dwóch latach i nie został uprawniony do 50 opcji, zostały one anulowane i nie będą ponosić żadnych wydatków na te przepadione ESO. 27,500 wydatków na przyznane, ale przepadające ESO byłoby odwrócone. Jeśli czas wynosi 250, gdy pracownik zakończył i skorzystał z 500 licencjonowanych ESO, to firma będzie miała całkowite wydatki na wykonywane opcje w wysokości 42.500. Dlatego też, ponieważ wydatki były pierwotnie 55000, wydatki firmy zostały obniżone do 42.500. Przykład B: Załóżmy, że zasoby XYZ kończyły się po 120 roku życia po 10 latach, a pracownik nie otrzymał niczego za swoje powierzone ESO. Koszt 55 000 będzie odwracany przez firmę do celów zarobkowych i podatkowych. Odwrócenie nastąpiło w dniu wygaśnięcia lub w przypadku przejęcia ESO. Przykład C: Załóżmy, że czas wynosił 300 lat w ciągu dziewięciu lat, a pracownik nadal był zatrudniony. Wykonał wszystkie swoje możliwości. Wrodzona wartość wynosiłaby 135 000, a cały koszt przed zarobkami i podatkami wynosiłby 135 000. Ponieważ 55 000 osób zostało już wyczerpanych, w dniu wykonywania ćwiczeń byłoby dodatkowych 80 000 osób, które zarabiają na zarobki i podatki. Dolna linia Z tym planem wydatki na dochód do opodatkowania dla firmy to wydatki poniesione na zarobki, gdy wszystko jest powiedziane i zrobione, a kwota ta jest równa dochodowi odszkodowawczemu dla pracodawcy. Podatek odliczający od firmy Podatek od dochodów z pracy zarobkowej Koszty poniesione w związku z dochodami podlegającymi opodatkowaniu i dochodami w dniu przyznania dotacji to jedynie tymczasowy koszt, który zmienia się na wartość wewnętrzną, gdy wykonywanie lub odzyskanie przez przedsiębiorstwo jest wykonywane lub reaktywowane przez firmę w przypadku przepadku lub wygaśnięcia ESO niewykorzystany. Więc firma nie musi czekać na ulgi podatkowe ani wydatki na zarobki. (Więcej informacji można znaleźć w dokumentach ESO: rachunkowość dla opcji dla pracowników). Artykuł 50 jest klauzulą ​​negocjacyjno-rozliczeniową zawartą w traktacie UE, w której przedstawiono kroki, które należy podjąć dla każdego kraju. Beta jest miarą zmienności lub systematycznego ryzyka bezpieczeństwa lub portfela w porównaniu z rynkiem jako całości. Rodzaj podatku od zysków kapitałowych poniesionych przez osoby prywatne i korporacje. Zyski kapitałowe to zyski inwestora. Zamówienie zakupu zabezpieczenia z lub poniżej określonej ceny. Zlecenie z limitem kupna umożliwia określenie podmiotów gospodarczych i inwestorów. Reguła Internal Revenue Service (IRS), która umożliwia wycofanie bez kary z konta IRA. Reguła wymaga tego. Pierwsza sprzedaż akcji przez prywatną firmę do publicznej wiadomości. IPO są często emitowane przez mniejsze, młodsze firmy, które poszukują. Kontrowersje na temat wypłaty opcji Pytanie o to, czy opcja wydatków była już tak długo, jak długo firmy korzystały z opcji jako formy rekompensaty. Ale debata naprawdę podgrzewa się w obliczu biustu dotcom. W tym artykule przyjrzymy się debacie i zaproponujemy rozwiązanie. Zanim omówimy debatę, musimy przeanalizować opcje i dlaczego są one wykorzystywane jako forma rekompensaty. Aby dowiedzieć się więcej o debacie na temat wypłat z tytułu opcji, zobacz Zastrzeżenia dotyczące dodatkowych rekompensat. Dlaczego opcje są wykorzystywane jako kompensacja Używanie opcji zamiast pieniędzy na rzecz pracowników jest próbą lepszego dostosowania interesów menedżerów do akcjonariuszy. Korzystanie z opcji ma zapobiegać zarządzaniu przez maksymalizowanie krótkoterminowych zysków kosztem długotrwałego przetrwania firmy. Na przykład, jeśli program premiowania wykonawczego składa się wyłącznie z nagradzania zarządzania za zmaksymalizowanie celów zysku w perspektywie krótkoterminowej, nie ma zachęty dla kierownictwa do inwestowania w rozwój wzmacniaczy badawczych (RampD) lub wydatki inwestycyjne potrzebne do utrzymania konkurencyjności firmy w długim okresie . Zarząd jest skłonny przesunąć te koszty, aby pomóc im osiągnąć cele kwartalne. Bez koniecznych inwestycji w RampD i utrzymanie kapitału korporacja może ostatecznie stracić przewagę konkurencyjną i stać się nieuczciwym graczem. W rezultacie menedżerowie nadal otrzymują premię, nawet jeśli spada firma. Oczywiście ten program premiowania nie leży w najlepszym interesie akcjonariuszy, którzy zainwestowali w spółkę w celu uzyskania długoterminowej aprecjacji kapitału. Korzystanie z opcji zamiast gotówki ma na celu zachęcenie kadry kierowniczej do pracy, dzięki czemu firma osiąga długoterminowy wzrost zysków, co z kolei powinno zmaksymalizować wartość swoich własnych opcji na akcje. Jak opcje stały się podstawowymi informacjami Przed 1990 r. Debata na temat tego, czy opcje zysku powinny być wydatkowane w rachunku zysków i strat, były głównie dyskusje akademickie z dwóch głównych powodów: ograniczonego wykorzystania i trudności w zrozumieniu sposobu wyceny opcji. Nagrody opcji zostały ograniczone do kadry kierowniczej na poziomie C (dyrektor generalny CFO, COO itd.), Ponieważ byli to osoby, które podejmowały decyzje o podziale zysku na akcjonariuszy. Stosunkowo mała liczba osób w takich programach minimalizowała wielkość wpływu na rachunek zysków i strat. co również zminimalizowało postrzeganie znaczenia debaty. Drugą przyczyną była ograniczona debata, która wymaga wiedzy o tym, jak ezoteryczne modele matematyczne były cenne. Modele wyceny opcji wymagają wielu założeń, które mogą się zmieniać wraz z upływem czasu. Ze względu na ich złożoność i wysoki poziom zmienności, opcje nie mogą być wyjaśnione w sposób wystarczający w 15-sekundowym soundbicie (obowiązkowym dla dużych firm informacyjnych). Standardy rachunkowości nie określają, który model wyceny opcji powinien być stosowany, ale najczęściej używanym jest model wyceny opcji Black-Scholes. (Wykorzystaj przewóz zapasów, poznając te instrumenty pochodne Zrozumienie ceny opcji). Wszystko się zmieniło w połowie lat 90. XX wieku. Wykorzystanie opcji eksplodowało, ponieważ wszystkie typy firm zaczęły je wykorzystywać jako sposób na finansowanie wzrostu. Dotcomy były najbardziej rażącymi użytkownikami (abuserów) - korzystali oni z opcji wynagrodzenia pracowników, dostawców i właścicieli domów. Pracownicy Dotcom sprzedali swoje dusze w celach, ponieważ pracowali godzinami niewolników, mając nadzieję, że ich pracodawca stanie się publiczną firmą. Użycie opcji rozprzestrzeniło się na firmy niebędące technikami, ponieważ musiały korzystać z opcji, aby zatrudnić talent, który chcieli. Ostatecznie opcje stały się wymaganą częścią pakietu rekompensat dla pracowników. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych wydawało się, że każdy ma opcje. Ale debata pozostała akademickiem, dopóki wszyscy zarabiają. Skomplikowane modele wyceny utrwaliły media biznesowe. Potem wszystko się zmieniło. Wpadek po katastrofie dotcom spowodował, że nagłówek wiadomości z debaty. Fakt, że miliony robotników cierpiało nie tylko bezrobocie, ale i bezwartościowe opcje były szeroko rozpowszechnione. Integracja z mediami wzrosła wraz z odkryciem różnicy między planami opcji wykonawczych a tymi, które oferowały rangę i plik. Plany na poziomie C były często wyceniane ponownie, co pozwoliłoby prezesom uniknąć złych decyzji i najwyraźniej umożliwił im większą swobodę sprzedaży. Plany przyznane innym pracownikom nie przynoszą tych przywilejów. To nierówne traktowanie dawało dobre wichury na wieczorne wieści, a debata nabrała centralnego etapu. Wpływ na EPS dba o debatę Zarówno firmy zajmujące się technologią, jak i nie-techą coraz częściej korzystają z opcji niż gotówkowych pracowników. Opcje wypłaty znacząco wpływają na EPS na dwa sposoby. Po pierwsze, od 2006 r. Zwiększa wydatki, ponieważ GAAP wymaga wykupienia opcji na akcje. Po drugie, zmniejsza podatki, ponieważ firmy mogą odliczyć ten koszt w celach podatkowych, co może być rzeczywiście wyższe niż kwota na książkach. (Więcej informacji w naszym samouczku Opcji dla Pracowników). Centrum dyskusyjne na temat wartości opcji Debata na temat tego, czy opcje kosztu koncentrują się na ich wartości. Rachunkowość podstawowa wymaga, aby wydatki były porównywane z generowanymi przychodami. Nikt nie dyskutuje z teorią, że opcje, jeśli są częścią odszkodowania, powinny być wyczerpane, gdy zarobione przez pracowników (nabyte). Ale jak ustalić wartość do wyczerpania jest otwarta do dyskusji. W debacie są dwie kwestie: wartość godziwa i terminarz. Argumentem wartości głównej jest to, że ponieważ opcje są trudne do wyliczenia, nie powinny być wydatkowane. Liczne i stale zmieniające się założenia w modelach nie zapewniają stałych wartości, które mogą być wydatkowane. Argumentuje się, że używanie stale zmieniających się liczb do jednego wydatku pociągnie za sobą koszt mark-to-market, który zniszczyłby spustoszenie w EPS, a tylko pogłębiałoby to zamieszanie wśród inwestorów. (Uwaga: artykuł ten skupia się na wartości godziwej, debata na temat wartości zależy także od tego, czy należy użyć wartości wewnętrznej czy wartości godziwej). Drugi element argumentu przeciwko możliwości wykupu dotyczy rozwiązywania trudności z określeniem, kiedy wartość jest rzeczywiście otrzymywana przez pracowników: w chwili jej otrzymania (przyznanego) lub w momencie jego wykorzystania (wykonaniu) Jeśli dziś otrzymasz prawo do zapłaty 10 za 12 sztuk, ale w rzeczywistości nie osiąga tej wartości (poprzez skorzystanie z opcji) do późniejszego okresu , kiedy firma rzeczywiście ponosi koszty Kiedy dana osoba ma prawo lub kiedy musi zapłacić (Więcej informacji na temat nowego podejścia do wyrównywania kapitału) Są to trudne pytania, a debata będzie kontynuowana, gdy politycy spróbują aby zrozumieć zawiłości tych kwestii, dbając jednocześnie o to, że generują dobre nagłówki dla swoich kampanii wyborczych. Wyeliminowanie opcji i bezpośrednie przyznanie zapasów może rozwiązać wszystko. Mogłoby to wyeliminować debatę dotyczącą wartości i lepiej zorganizować zarządzanie interesami wspólników. Ponieważ opcje nie są zapasami i mogą być wycenione w razie potrzeby, zrobiły więcej, aby zachęcić kadry kierowniczej do uprawiania hazardu, niż myśleć jak akcjonariusze. Bottom Line Obecna debata obala przed kluczowym zagadnieniem, jak sprawić, aby kierownictwo bardziej odpowiadało za swoje decyzje. Wykorzystanie nagród w formie akcji zamiast opcji spowodowałoby wyeliminowanie opcji dla kadry kierowniczej w celu zagrania (a następnie dokonania ponownej wyceny opcji) i zapewniłaby solidną cenę za koszt (koszt akcji w dniu przyznania nagrody). Ułatwiłoby to inwestorom zrozumienie wpływu zarówno na dochody netto, jak i na akcje pozostające do spłaty. Beta to miara zmienności lub systematycznego ryzyka bezpieczeństwa lub portfela w porównaniu do rynku jako całości. Rodzaj podatku od zysków kapitałowych poniesionych przez osoby prywatne i korporacje. Zyski kapitałowe to zyski inwestora. Zamówienie zakupu zabezpieczenia z lub poniżej określonej ceny. Zlecenie z limitem kupna umożliwia określenie podmiotów gospodarczych i inwestorów. Reguła Internal Revenue Service (IRS), która umożliwia wycofanie bez kary z konta IRA. Reguła wymaga tego. Pierwsza sprzedaż akcji przez prywatną firmę do publicznej wiadomości. IPO są często wydawane przez mniejsze, młodsze firmy szukające. Stosunek zadłużenia jest wskaźnikiem zadłużenia wykorzystywanym do pomiaru dźwigni finansowej firmy lub wskaźnika zadłużenia wykorzystywanego do pomiaru indywidualnego. Informacje dotyczące odwołań Chevron Corp. 6 odpowiedzi (ostatnio na górze) Razem BS, 6ind. Opcje na akcje są kosztem, podobnie jak wynagrodzenia są kosztami korporacji. Wyższe wydatki są mniejsze zyski z książek. Opcje na akcje, które nie są jeszcze realizowane, nazywamy zobowiązaniami. W rachunkowości zobowiązania zmniejszają aktywa. Dlaczego więc Chevron nie uwzględnia opcji na akcje jako zobowiązań w swoich książkach. Odpowiedź: Jeśli tak, akcjonariusze będą widzieli prawdziwy poziom wydatków w formie opcji na akcje. Również akcjonariusze postrzegali to jako tak naprawdę. trafienie do ceny akcji. Anonymous Post ID: LcJimO4-7bws 5gdg, opcje na akcje nie kosztują w rzeczywistości firm. Zarabiają sprzedając akcje. To tylko mniej pieniędzy niż gdyby sprzedały je na giełdzie. To nie jest rzeczywista strata, która idzie w dolną linię. Ale w obecnym systemie wykazują to jako stratę w bilansach, co oznacza, że ​​firmy płacą mniej podatków od osób prawnych. Anonymous Post ID: LcJimO4-6ind Tylko wtedy, gdy chcesz publicznie sprzedawać firmy, aby dokładnie raportować swoje zyski i straty. Anonymous Post ID: LcJimO4-5gdgHow i dlaczego opcje na akcje powinny zostać wyliczone z zysków firmy Opcja zapewnia rozrzedzoną wartość dla akcjonariuszy John P. Hussman, Ph. D. Wszelkie prawa zastrzeżone i aktywnie egzekwowane. Fragmenty tego artykułu można cytować z przypisaniem. Żelazne prawo finansowe polega na tym, że cena jakiegokolwiek zabezpieczenia jest zdyskontowaną wartością przyszłych przepływów pieniężnych, które dostarczą inwestorom w czasie. Każde zdarzenie, które wpływa na cenę bezpieczeństwa Ruchy Fed, wiadomości ekonomiczne, Marsjanie lądują w Kansas ma swój wpływ, wpływając na 1) strumień przepływów pieniężnych, które inwestorzy oczekują od bezpieczeństwa, lub 2) stopę, w jakiej inwestorzy dyskontują te przepływy pieniężne do wartości bieżącej. Jakość oddzielająca dobre analityków od osób ubogich to zrozumienie przepływów pieniężnych rzeczywiście dowodzonych przez zabezpieczenie oraz odpowiedniej stopy dyskontowania przepływów pieniężnych do wartości bieżącej (w tym odpowiedniej premii za ryzyko). Źródłem nędzy inwestorów w ostatnich latach jest ich odmowa poważnego potraktowania tego żelaznego prawa. Część problemu polega na tym, że nie rozumieją charakteru przepływów pieniężnych rzeczywiście domagających się udziału akcji. Druga część polega na tym, że nie zdołali odpowiednio pomniejszyć tych przepływów pieniężnych. Powodem tych niepowodzeń jest jasne: inwestorzy zachęcani są do koncentrowania się na wynikach operacyjnych, które pokonują oczekiwania, a nie analizują, jaka część zarobków operacyjnych jest rzeczywiście domagana przez ich udziały w akcji lub związek między roszczeniami a ceną, jaką mają płatny. Kto zarabia bez względu na zarobki Akcje akcji nie stanowią roszczenia o dochody z działalności operacyjnej, ani też o innych podstawach, które wygodnie pojawiły się w celu uzasadnienia wycen kwotowych. Na przykład, inwestor ocenia wartość akcji jako wielorakość EBIT (zysk przed odsetkami i podatkami). kolejna kalkulacja lepiej odejmowała wartość zadłużenia na akcję. Nawet to nie wystarcza, ale jest to pierwszy krok w uznaniu, że takie cytaty nie są własnością samych akcjonariuszy. Kwoty wynikające z operacji odliczają odsetki należne od dłużników, a także podatki należne rządowi. Operacyjna kwota zarobkowa (która nie jest nawet określona w powszechnie przyjętych zasadach rachunkowości) arbitralnie wyklucza wiele rzeczywistych kosztów i strat w celu zapewnienia większej liczby notowań, ale wynikająca z niego ilość nie odzwierciedla rzeczywistych wyników ekonomicznych firmy. Ponadto, w celu zapewnienia wzrostu gospodarczego, przedsiębiorstwa zazwyczaj muszą inwestować w kapitał powyżej kwoty wymaganej do zastąpienia amortyzacji. Ostatecznie inwestorzy mają roszczenie nie na zarobkach operacyjnych, ale na wolne przepływy pieniężne (co Warren Buffett nazywa wynagrodzenie właściciela). Wolne przepływy środków pieniężnych potrwają wiele wyników operacyjnych, w tym odsetki, podatki, preferowane dywidendy i wydatki inwestycyjne przekraczające amortyzację. Innymi słowy, bezpłatne przepływy środków pieniężnych są miarą, która jest rzeczywiście dostępna dla akcjonariuszy po spełnieniu wszystkich pozostałych roszczeń (w tym rezerwy na przyszły wzrost). Istnieją dwa sposoby wykorzystania darmowych przepływów pieniężnych. Jedna jest wypłata dywidend, a druga to odkup akcji na rzecz akcjonariuszy. Zauważ, jak działa repurchases. Kiedy firma odkupuje udziały w akcjach, kupuje roszczenie dotyczące przyszłego strumienia wolnych przepływów pieniężnych, które zostanie teraz rozdzielone pomiędzy pozostałych akcjonariuszy. Jaka jest wartość rynkowa tego przyszłego strumienia przepływów pieniężnych Oczywiście cena odkupionego udziału. Dopóki inwestorzy zgadzają się, że cena rynkowa jest uczciwa, akcje odkupu akcji przynoszą korzyść akcjonariuszom, podobnie jak gdyby przepływy środków pieniężnych zostały rozdzielone w formie dywidendy. Kiedy w pełni zrozumiemy te fakty, rozumiemy również, dlaczego powinny być wydawane opcjonalne dotacje. Powód jest prosty. Jeśli odkup akcji jest podziałem wolnych przepływów pieniężnych na rzecz akcjonariuszy, wówczas subwencje opcyjne skutecznie wpływają na swobodę przepływu środków pieniężnych kosztem akcjonariuszy. W związku z tym są odejmowane od wyników finansowych, które mogą być zgłoszone akcjonariuszom. Jest to prawdą, mimo że dotacje z opcji i udziałów nie ponoszą nakładów pieniężnych. Kiedy pracownicy, kierownictwo i dyrektorzy otrzymują zapasy jako odszkodowanie, firma zasadniczo oddziela część przyszłych wolnych przepływów pieniężnych od dotychczasowych akcjonariuszy. Jaka jest wartość rynkowa tych przyszłych wolnych przepływów pieniężnych Cena oczywiście wyemitowanych akcji. Jeśli akcje są emitowane na podstawie opcji na akcje, koszt akcjonariuszy to cena rynkowa wyemitowanych akcji minus cena strajku za tę akcję. Istotne pytanie nie dotyczy tego, czy należności z tytułu opcji i udziałów powinny być wydatkowane, ale jak należy rozważyć koszty w sprawozdaniu finansowym. Idealnie, sprawozdania finansowe obejmowałyby swobodny przepływ środków pieniężnych bezpośrednio, odejmując od wyników operacyjnych różne zobowiązania, takie jak odsetki, podatki, wydatki inwestycyjne nad amortyzacją, a także koszty emisji akcji i opcji. Nawet jeśli zarobki zostały pozostawione samemu, akcjonariusze skłaniają się wreszcie do korzystania z bezpłatnego przepływu środków pieniężnych, ponieważ jest to jedyna wartość, do której mają odpowiednie roszczenia. To również oszczędziłoby inwestorów takich jak Warren Buffett przez wiele lat. W przypadku braku kalkulacji swobodnego przepływu środków najwłaściwsze miejsce rozliczania dotacji na akcje i opcjonalne znajduje się w rachunku zysków i strat, jako osobna linia, która znajduje się w zasięgu sprzedaży, ogólnej i administracyjnej. Dla emisji akcji, jest to proste. Udział akcji wydanych dla pracownika jest przekierowaniem przyszłych przepływów środków pieniężnych pochodzących od obecnych akcjonariuszy i wartością wprowadzoną przez rynek - od tego strumienia przepływów pieniężnych jest po prostu cena akcji. (Cena może się różnić od wartości zamówionej klauzuli, obliczonej na podstawie konkretnych analityków własnych założeń dotyczących przyszłych przepływów pieniężnych i odpowiednich stóp dyskontowych, ale opinia rynkowa jest podsumowana w cenie akcji). Wartość rynkową należy odjąć od zarobków w tym samym okresie, w którym nastąpiło wykupienie akcji. Opcje są nieco trudniejsze. Jednym z zastrzeżeń do wyliczenia opcji z rachunku zysków i strat jest to, że zarobki są uważane za rachunek przepływów rentowności, przy czym opcje są pozornie złożoną pozycją finansową, bezgotówkową emisją warunkowego roszczenia dotyczącego skapitalizowanego składnika aktywów. Ta pozorna złożoność zaprasza teoretyków do uczynienia dobra wrogiem najlepszych, pozostawiając wszystkich bez niczego. Na przykład twierdzą oni, że model Black-Scholes błędnie ocenia długie terminy i nie uwzględnia uprawnień lub potencjalnego wyceny poprzednio wydanych opcji. Dając im wartość zerową jest lepsza Jak powiedział Einstein, Wszystko powinno być tak proste, jak to możliwe, ale nie prostsze. Rozumie się, że sprawozdania finansowe zawierają rozsądne szacunki i ujawnienia, gdy te szacunki pociągają za sobą niepewność. To samo powinno się spełnić przy rozliczaniu opcji. Zasada wydawania dodatkowych opcji musi być na tyle prosta, aby można je było łatwo wdrożyć za pomocą podstawowego, powszechnie dostępnego modelu i powszechnie dostępnych danych. Kiedy opcja jest wydana, przypisujesz jej koszt w oparciu o model Black-Scholes, wykorzystując niestabilność pochodzącą z indeksu firm z danej branży. (Zmienność indeksu jest typowo niższa od średniej zmienności składowych składników, ale przy zastosowaniu zmienności indeksu jest bardziej odpowiednie dla długoterminowych opcji). Otrzymana wartość opcji, powiedzmy 1000, jest odejmowana od zarobków. Teraz minę rok. Jeśli cena akcji wzrosła, a wartość opcji wynosi obecnie 1200, odejmuje się dodatkowe 200 z bieżącego roku, ponieważ emisja akcji stała się bardziej prawdopodobna. Ten dodatkowy koszt nie jest odliczany w roku wydania opcji. Jest on dopasowany do roku, w którym nastąpiło skuteczne wyczerpanie wartości udziałowców. Ten rodzaj naliczania jest kontynuowany, dopóki nie zostanie wykonana żadna opcja, lub wygasa. Załóżmy, że upłynął rok od wydania, a wartość opcji spadła do 700. W tym przypadku dodajesz 300 do zysków bieżącego roku, ponieważ akcjonariusze zostali zwolnieni z obecnego roku potencjalnego rozwodu do swoich interesów , a wartość tego potencjalnego rozcieńczenia wynosi 300. Jednym z niewielkich trudności byłby wzrost wyników dla wcześniej wysoce latających firm, których ceny uległy awarii. Ale można to rozwiązać po prostu przez klasyfikowanie dodatków opcjonalnych jako nadzwyczajnych korzyści. Takie rozwiązanie nie przyniosłoby większego oporu, ponieważ zarządy trudno byłoby argumentować, że zyski związane z pogarszaniem się ich cen akcji powinny być klasyfikowane jako zwykłe. Oczywiście firmy mają silną tendencję do obniżania ceny strajku istniejących opcji, gdy kurs akcji spadnie, zwiększając tym samym wartość tych opcji. W tym przypadku zagrożenie potencjalnego rozcieńczenia nie jest ograniczone. Jeśli obniżenie ceny za strajk jest tak agresywne, że opcje wycenione są warte więcej niż były w poprzednim roku, zmiana ceny spowoduje dalsze odliczenie do bieżących zarobków, a nie dodatku. Zauważ, że należy odliczyć wartość dotacji dla opcji, czy dotacje te rzeczywiście stwarzają zachęty. Jeśli dotacje stwarzają zachętę do generowania większych dochodów niż ich koszt, efektem netto będą wyższe dochody finansowe. Jeśli nie, przyznanie opcji wpływa na zarobki jako czysty odliczenie. W każdym razie pomysł jest prosty. Opcje są aktywne, dopóki nie zostaną wykorzystane lub nie wygasną. Początkowy opłata z tytułu przyznania opcji powinna powstać w roku, w którym zostały przyznane, ale dodatkowe koszty (lub kredyty) powinny zostać naliczone do czasu skorzystania z opcji (lub wygasłej). Jeśli okaże się, że opcja jest wykonywana, całkowite potrącenie z tytułu zarobków w okresie obowiązywania opcji to cena akcji w momencie wykonania opcji minus cena strajku. Jeśli opcja wygasa za bezwartościową, całkowite odliczenie do zarobków w okresie obowiązywania opcji będzie równe zero. Podejście to powoduje rozsądną próbę dopasowania kosztu opcji do okresu, w którym akcjonariusze doświadczają rozmycia. Czy akcjonariusze naprawdę będą lepiej obsługiwani przez przyznanie dotacji opcyjnych kosztowi zeru i zgubieniu szczegółów w przypisie Dr. Hussman jest zarządzającym portfelem funduszy hussmanowskich.